Елена АТАМАНОВА.
«Хамăн урхамахпа ăмăртма çăмăлрах»
Ĕçре те, сĕтел хушшинче те илемлĕ
Йывăççисем вăрман пулса кашлаççĕ
Пÿрт умĕнчи палансем шап-шур чечекреччĕ. Кил хуçи лартнă вĕсене. Кĕркунне çырли куçа йăмăхтарса аякранах илĕртнĕрен ытараймасть вĕсене арçын. Урам енчи пĕчĕк пахчара темĕн тĕрлĕ чечек шăтса тухнă.
Икĕ ача амăшĕ... çемçе теттепе çывăрать
Темле йывăр лару-тăрура пурăнакан та пур. Çемьере хирĕçÿ чылай чухне ĕçкĕпе иртĕхнине пула тухать. Арçын кашни кун ÿсĕр килсе мăшăрĕпе ачи-пăчине канăç памасть. Теприсем никама каламасăр çакна ĕмĕрĕпех е пĕр-пĕр инкек пуличчен чăтса пурăнаççĕ. Ĕçкĕçсен çемйинче пуринчен ытларах ачисене шел. Пĕрмай хирĕçни, çапăçни пĕчĕкскерсен чунне, ăс-тăнне амантать. Ĕçке ярăннă çынпа вĕçне-хĕрне тухма çук. Çитменнине, унран çак самантра темĕн те кĕтсе илме пулать. Çавăнпа та ку вăхăтра килтен тухса кайни лайăхрах та пуль. Анчах та ăçта каймалла?