шÿтлĕ калав

Манăн хуняçа çук, хуняма çеç. Но сато хуняма тăк хуняма!
Тĕлĕнетĕп, мĕншĕн çамрăк арçынсем хăйĕн юратнă арăмĕн амăшне хурлаççĕ? Эпĕ, унăн ырă кăмăллăхне хам курнăскер, ăна çĕклесе çÿреме хатĕр.
Арăмпа урлă сăмахсем калани пулкалать-ха хăш чух. Е ĕçрен юлса таврăнатăп-и, е урай çума манатăп – тем те тупăнать. Хунямапа вара – тьфу-тьфу-тьфу! ан куçăхтăрччĕ çеç – пĕр урлă сăмах та пулса курман.