Ан çухал, манăн ялăм...
Тăван кĕтессĕр этем юрăсăр шăпчăк пек — унăн савăнăçĕ те, хуйхи те çук. Ял пирĕншĕн, унтан тухнисемшĕн, чи хаклă вырăн. Чун хĕпĕртевĕ те, ыратăвĕ те вăл. Çуралнă ял çыннăн шухăшлавĕпе асне ĕмĕрлĕхех кĕрет. Чунра лайăх чухне те, тунсăхлă самантра та яланах çуралнă тăрăхăм аса килет. Ыйхă килмен самантсенче те лаштра йăмраллă ялăм куç умне тухать. Шухăшăмсенче кашни киле кĕрсе тухатăп. «Ку пурăнать-ха. Шел, ку çут тĕнчерен иртерех уйрăлчĕ», — тесе аса илетĕп. Ялăмри кашни çыннăн çитĕнĕвĕпе ăнăçăвĕшĕн хĕпĕртетĕп, пăшăрханмалли пулсан кулянатăп. Пĕчĕк ял пысăк пĕр çемье пекех.